Door Anke Reuvekamp
Vertalen is vaak eenzaam werk. Dankzij internet is dat wel minder geworden. Veel collega’s vinden steun bij elkaar op onze boekvertalerslijst op Yahoo, die soms ook dient als virtuele koffiehoek. Daar mag best eens geklaagd worden. Gelachen wordt er ook, soms tot diep in de nacht. En dan vloeien er wel eens wat dichtregels uit de toetsen. Dit schreef ik in september 2004.
Een ieder die zit te vertalen
Moet oppassen niet te gaan malen
De twijfel slaat toe
En maakt je doodmoe
En als het nou nog zou betalen …
Helaas is dat niet het geval
En vindt men het ook vaak zeer mal
Toch ploetert de vertaler voort
Uit liefde voor het geschreven woord
En spuit slechts heel zelden zijn gal
Reactie by Berry Prinsen — 14 maart 2007 @ 15.14 uur
“traduire c’est trahir”
Reactie by Scietcat — 14 maart 2007 @ 23.51 uur
“… et souffrir” (parfois)
Reactie by Gerda — 15 maart 2007 @ 1.10 uur
Als je vertaalt moet je niet zitten zeuren.
Stoei met flair en élan ten faveure
van de lopende lijn,
hoe die ook moge zijn,
maar zorg dat geen beeld gaat verkleuren.
Reactie by 'CHEM' — 15 maart 2007 @ 12.53 uur
Onlangs gepubliceerde stelling: Er is geen lager gewaardeerd beroep dan vertaler. Behalve dan vertaalster.
Reactie by Bert Vahl — 15 maart 2007 @ 16.08 uur
Je moet nou niet lang leggen zeiken
’n Vertaler behoort tot de rijken.
Hij heeft in zijn macht,
wat de heffe verkracht.
Want taal dat is goud zal steeds blijken
Reactie by Hans — 19 maart 2007 @ 6.08 uur
Vijf cent voor een woord,
je wordt vandaag de dag voor één woord al vermoord.
Zwoegen in je uppie
Was dat vroeger nou een duppie?
Mij schiet dat verhaal te binnen:
Waldemar rief seine Katze: Puss puss puss puss
en dat meer dan duizend keren, want het dier,
ze hoorde niks, wellicht door wat geroezemoes?
Welnee, ze was te fier en gaf geen aandacht.
Maar de woordenmeter liep en de wilskracht
van de schrijver die zijn poes naar binnen wou
(dat rijmt op kou en wilde rijmt op rilde)
zorgde indirect dat de vertaler op deze wijze
fortuin vergaarde en eindelijk kon reizen
naar het land waar de vertaalslag eens begon:
Die streek van ooit, du weist schon, Babylon.
Reactie by Hänsel — 25 maart 2007 @ 9.56 uur
Reactie 4 en 6 vind ik ondermaats maar de anderen zijn pareltjes!
4 is een vreselijk geforceerd rijm en 6 gebruikt niet-lyrische taal.
Ik ben geen professionele vertaler, maar ik vertaal mijn eigen werk wel van en naar het Engels, omdat ik vind dat ik, beter dan wie ook, aanvoel wat ik bedoel. (Ik schrijf poëzie, proza, kortverhaal en columns) Mijn werk verscheen op verschillende websites en ik geef regelmatig voordrachten. Woordkunstenaars zijn zo-wie-zo allemaal ondergewaardeerd, behalve als het beroepsschrijvers zijn van de commerciële topklasse; Brusselmans, Aspen, etc maar ik heb daar persoonlijk minder waardering voor. Aan Anke Reuvekamp zou ik zeggen: DOE ZO VOORT!, Lieve groet, Lilith uit Antwerpen – België
Reactie by Lilith Kenis — 5 april 2007 @ 10.44 uur
@8
Ach, schoonheid en lyrische taal
dat is maar een deel van ’t verhaal.
Wat giftig jargon,
zo plat als karton,
dat staat ook in de tekst die ‘k vertaal.
Reactie by steven — 1 oktober 2007 @ 21.29 uur
Steven, wauw, prachtig!
Reactie by Anke Reuvekamp — 2 oktober 2007 @ 23.46 uur
ach kennis over talen,
ach gevoel ende de verhalen,
van alle markten thuis,
edoch onder de streep,
rampzalig genoeg telt slechts be-talen ..
Reactie by AdVader — 24 november 2012 @ 18.51 uur