Colin Singleton, de hoofdpersoon van 19 x Katherine, is verslaafd aan het maken van anagrammen. Dat doet hij uit zijn hoofd: als hij een woord hoort, gaat hij de letters automatisch anders rangschikken. Zoals hij het zelf aan (de negentiende) Katherine uitlegt aan de hand van haar naam, Katherine Carter: ‘Ik zie de letters en haal er dan eerst een goed woord uit – achterna bijvoorbeeld, of krater – en dan probeer ik van de overgebleven letters […] een grammaticaal logisch geheel te maken.’ Zo wordt Katherine Carter ‘ar in echte krater’ of ‘trek Ier achterna’. In de vertaling tenminste; in het Engels werd het her karate cretin en their arcane trek.
(more…)
13 juni 2007
Eng raam, man! Mama-rangen en anagrammen
14 mei 2007
Duovertalen
Vorige week heb ik mijn eerste duovertaling afgerond en ingeleverd. Het was een fascinerende ervaring. Van mijn co-vertaler, die al veel ervaring op dit gebied heeft, had ik van tevoren een lijstje gekregen met de voor- en nadelen van het duovertalen en hoe men zich dient te gedragen. Dat was nuttig en nodig! Wanneer je altijd in je eentje vertaalt, raak je aan jezelf gewend. Je bent je eigen baas, kunt je eigen stijl aanhouden, hebt voorkeur voor bepaalde woorden, voor een bepaalde zinsbouw, je permitteert je bepaalde vrijheden, of niet.
(more…)
3 mei 2007
Wanneer wordt een boek vertaald?
Op mijn vorige bijdrage aan dit blog, Rozengeur en maneschijn, kwam een reactie van Jeanette, die een prachtige website over boeken in het romantische genre heeft, en ook actief is op het forum van chasingdreams. Uit haar reactie op ons blog, en ook uit de berichtjes die ze over dit blog op bovengenoemd forum heeft geplaatst, blijkt dat zij (en met haar vele anderen) graag zou zien dat er meer romantische en eventueel historische romans zouden worden vertaald.
(more…)
27 april 2007
Hoe klinkt een bos?
Op hun weg komen boekvertalers heel wat tegen. Er zijn dingen die ze zo uit hun mouw schudden, maar er zijn ook vertaalproblemen waar ze wat langer over moeten nadenken. En als ze er na lang peinzen niet uitkomen, leggen ze het probleem graag voor aan hun (virtuele) collega’s. Om meer inzicht te geven in deze vertaalproblemen, zet ik hier graag zo’n vertaalhobbel neer, met de hartelijke uitnodiging erover mee te denken.
(more…)
23 april 2007
Rozengeur en maneschijn
In de pulpromannetjes is het leven afgezien van een Groot Verdriet in het leven van held of heldin een en al rozengeur en maneschijn. Maar gaat dat ook op voor de vertaler? Laten we wel wezen, de meestal in Amerika uitgegeven damesromannetjes die hier in kiosk, sigarenzaak of supermarkt in Nederlandse vertaling in het schap staan, zijn geen literaire hoogstandjes. Daarom zijn ze ook zo lastig om te vertalen.
(more…)
10 april 2007
Dromen op papier
Onlangs werd opgemerkt dat het denigrerend moest zijn om jezelf pulpvertaler te noemen. Pulp is volgens de dikke Van Dale immers iets van waardeloze, kitscherige kwaliteit, banaal, afgestemd op een weinig kritisch publiek. En wie wil er nu iets vertalen wat waardeloos is?
Maar is pulp wel zo waardeloos? Is het kitsch? Is het banaal, en is het lezerspubliek inderdaad zo weinig kritisch?
(more…)
2 april 2007
Vertalers zijn een soort omgevallen boekenkasten
Wat ik zo heerlijk vind aan vertalen is dat je iets meepikt en leert van allerlei verschillende onderwerpen en werelden. Welk boek je ook vertaalt, je ontkomt niet aan Google, want er zijn altijd wel termen die je niet helemaal kan plaatsen. Ik kan me niet voorstellen hoe vertalen vóór het internettijdperk was. Het schijnt dat je dan uren in de bibliotheek zat en veel instanties belde. (more…)
30 maart 2007
Weer zwanger
Niet al te lang geleden schreef ik in dit blog dat ik me misschien ooit nog wel een echte boekvertaler zou gaan voelen als ik meerdere boeken had vertaald. De eersteling dateert alweer van mei 2006. Sindsdien is er van alles gebeurd in mijn vertalersleven, maar daar kwam geen boek bij kijken – tot een paar weken geleden.
(more…)
20 maart 2007
Vergeten vertalers
Op dit blog zou de indruk kunnen worden gewekt dat boekvertalers zich vooral bezighouden met Hogere Literatuur. Dat zou dan een heel verkeerde indruk zijn. De meeste boekvertalers werken in het middensegment (thrillers, fantasy, chicklit, zielige verhalen over vrouwenleed in verre streken, et cetera) of in de Pulp. Over non-fictie heb ik het hier niet, hoewel veel boekvertalers juist dát veelvuldig onder handen krijgen. In dit stukje wil ik het over vertalen van Pulp hebben, en wel in het bijzonder over de bekende damesromannetjes die men in elke stationsboekhandel in grote aantallen aantreft.
(more…)
15 maart 2007
Ieder zijn vak
Er staat op dit moment een heel aardige meneer op ons dak, die een lekkage komt verhelpen. Ik ben erg blij dat hij er is, want met die vreselijke regen van de laatste tijd liep er aardig wat water onze logeerkamer in. Hij ziet mij in mijn werkkamer zitten en vraagt wat ik doe. Als ik zeg dat ik boeken vertaal, zegt hij verbaasd: “Maar dat kan toch nooit zo moeilijk zijn? Daar zijn toch woordenboeken voor?”
Ik leg in het kort uit hoe ons vak werkt, en hij zegt: “O, ja, wacht, ik wist niet dat je er ook nog eens zinnen van moest maken.”