Boekvertalers Over het vak, de vertaler, de wereld en het boek

Ken je dat? Ben je eindelijk onderweg, schiet je ineens te binnen dat je iets bent vergeten. Meestal gaat het gelukkig om zaken die elders ook verkrijgbaar zijn, dus zo erg is dat niet.

Vertalers zijn maar gewone mensen, ook zij vergeten weleens wat. Vaak zijn het woorden die maar niet van het puntje van je tong willen komen. Gelukkig kunnen vertalers gebruik maken van een extra geheugen: jawel, het vertaalgeheugen! Voorwaarde is dat je de brontekst in digitale vorm op de computer hebt staan. Dat is overigens sowieso handig, want de kans dat je iets vergeet te vertalen is dan een stuk kleiner. (more…)

Aan de ene kant verloopt mijn reis naar Boekvertalersland soepel, maar aan de andere kant ook weer niet. Toen ik aan mijn reis begon, was ik eigenlijk nog aan het herstellen van een flinke rugblessure. Eigenlijk moet je dan niet gaan reizen, maar ja, met deze zakelijke reis verdien ik mijn brood. (more…)

‘Huh?’ zult u denken. ‘Wat hebben computers nou met het vrijgezellenbestaan te maken?’ Alles en helemaal niets. Of eigenlijk wel alles, dus daarom dit epistel.
(more…)

Door Fennie Steenhuis

Niet lang geleden tikte mijn vriend bij toeval een exemplaar van Alles is ijdelheid op de kop van de Duits-Franse schrijfster Claire Goll (1890-1977). In Nederland werd dit boek voor het eerst uitgegeven in 1978 en tegenwoordig is het alleen nog tweedehands te krijgen. Ik had het boek nog nooit gelezen en als lid van een leesclub stelde ik daar voor het te lezen.

Het boek is destijds voortreffelijk vertaald door Frans de Haan en Marianne Kaas (toen Marianne Kuik). Het aardige is dat er in het boek zelf ook nog iets uit de ‘vertaalpraktijk’ aan de orde komt.
(more…)

Door Emmy van Beest

Maanden heb je naar dit moment toegewerkt. Nog even de inhoudsopgave en alles samenvoegen, een laatste controle op de extra spaties die er zelfs aan het eind nog inkruipen. Dan de verlossende druk op de knop waarmee het document de ruimte in zoeft, op weg naar de uitgever. Deze keer komt er ook nog het pure handwerk bij van het uitprinten en het verpakken als postpakket.

(more…)

Op initiatief van het NRC Handelsblad en de NPS is er in februari van dit jaar een verkiezing uitgeschreven voor het Beste Boek. Op 11 maart trof ik op Teletekst de mededeling: ‘Meer dan 15.000 mensen kozen op internet hun favoriete boek uit een lijst van 250 titels.’ Meer dan 15.000 mensen? Het wordt positief gebracht, maar op de 16.000.000 Nederlanders en de 10.000.000 Belgen vind ik het bedroevend weinig.

Zou er soms zo weinig belangstelling zijn geweest omdat het stemmen zo lastig ging? Mijn persoonlijke voorkeur uit de zeer incomplete lijst kon om onduidelijke redenen niet eens aangevinkt kon worden. (more…)

Het einde van het boek nadert. De laatste bladzijde… de laatste alinea… het laatste woord! Een euforisch gevoel bekruipt je. Het boek is af. Je wilt het manuscript aan de kant leggen en een fles champagne opentrekken, maar dan staan ze daar, onvermijdelijk als altijd: de acknowledgements. Het dankwoord.
(more…)