Harvard Square door André Aciman, uit het Engels vertaald door Wim Scherpenisse, uitgegeven door Anthos, 2013.
De naamloze ik-figuur van Harvard Square van André Aciman studeert in de jaren zeventig aan Harvard, maar toch is dit geen roman over (of satire op) het leven op en rond een Amerikaanse topuniversiteit. Het is het verhaal van een Egyptische immigrant die bezig is zich te assimileren aan de cultuur van zijn nieuwe vaderland (en daar vanuit het heden op terugkijkt), maar hardhandig wordt geconfronteerd met zijn roots.
Monsieur Kalachnikov
Die harde confrontatie komt in de gedaante van Kalaj, een Tunesische kok die in Cambridge als taxichauffeur werkt en de cafës rond Harvard Square frequenteert. Kalaj wordt zo genoemd naar zijn bijnaam monsieur Kalachnikov, die hij heeft gekregen door zijn mitrailleurachtige tirades tegen alles wat Amerikaans is. Verder lezen Net uit: Harvard Square

Jouw gezicht zal het laatste zijn door João Ricardo Pedro, uit het Portugees vertaald door Kitty Pouwels, uitgegeven door
Ver weg (Hachi Rachok Sjeïfsjar) door Alon Hilu, uit het Hebreeuws vertaald door Sylvie Hoyinck, uitgegeven door 
Op zondag 25 augustus komen op de boekenmarkt
Liedjes vertalen om zelf te spelen en te zingen – dat had ik alweer een hele tijd niet gedaan. Totdat er onlangs op een vrijdagavond op Facebook een kanonnade aan oudere Franse chansons langskwam, waaronder Il venait d’avoit dix-huit ans van Dalida en Le bel âge van Barbara. Twee inmiddels overleden zangeressen die optraden onder een verzonnen voornaam zonder achternaam. Twee liedjes waarin de ik-figuur met weemoed en een zekere vervreemding een cougar-ervaring evalueert, al heette dat toen nog niet zo en al was er in die tijd meer moed voor nodig om zoiets te zingen dan nu. 
De Wertheims (Yesterday’s Streets) door Silvia Tennenbaum, uit het Engels vertaald door Josephine Ruitenberg & Emmy van Beest, uitgegeven door
De onzichtbare hand (La mano invisible) door Isaac Rosa, uit het Spaans vertaald door Peter Gelauff,