Ik weet het, het is een groot risico: je wilt wat duidelijk maken, maar je kiest daartoe een vies, lelijk woord. Zo’n managerswoord. Oké, hou je vast. Neus dicht…
E M P L O Y A B I L I T Y
Jakkes.
Maar je zou het niet geloven, in sommige van die rare termen schuilen ongemakkelijke waarheden. Laat ik me nader verklaren. Ik heb tenslotte wat uit te leggen.
Je employability is de mate waarin je inzetbaar bent op de arbeidsmarkt. Als je bijvoorbeeld goed bent opgeleid, kun je op veel plaatsen functioneren en zijn er weinig redenen om je níet aan te nemen. Laten we het maar ‘inzetbaarheid’ noemen. Misschien wat minder helder, maar het doet in ieder geval wat minder pijn aan de ogen. En oren. En neus.
Ongemakkelijke waarheden
Waarom heb ik het hier eigenlijk over? Wat brengt mij ertoe te vloeken in de kerk? (more…)
De avonturen van Kornél Esti, van Dezső Kosztolányi, uit het Hongaars vertaald door Mari Alföldy, uitgegeven bij 
Het is een beetje een Droste-effect: ik ontdek op een boekenmarkt een bijzonder boek, en het begint als volgt: ‘Van tijd tot tijd ontdekken mensen iets…’ waarna uit de doeken wordt gedaan dat het boek zelf een publicatie is van een bijzondere ontdekking.
Al eeuwenlang duiken er vampiers op in volksverhalen en de literatuur. Het is nooit vast komen te staan hoe ze eruitzien, maar ze voeden zich in elk geval met bloed. De bekendste vampier is Dracula uit het gelijknamige boek van Bram Stoker uit 1897. Anne Rice publiceerde de vermaarde Vampire Chronicles (Vampierkronieken) tussen 1976 en 2003. De Twilight-serie van Stephenie Meyer werd een wereldwijde kaskraker, maar vier jaar voor het eerste Twilight-boek verscheen, kwam Charlaine Harris al met een succesvol vampierverhaal dat draait om de innemende, dappere Sookie Stackhouse.
Het Letterenfonds kwam op het idee om zowel de schrijver als zijn vertaalster een middag over hun werk te laten praten voor studenten van de Master Literair Vertalen in Utrecht. Maandag 9 mei was het zover. Leuk detail: het Fonds kwam op het idee door het lezen van de stukjes die Aleid op dit Boekvertalersblog schreef over het vertalen van John Greens werk. 
Soms is het een boekvertaler vergund een uitstapje te maken. Zo heb ik me de eerste maanden van dit jaar gebogen over het toneelstuk Invasion! (Invasie!) van de Zweedse roman- en toneelauteur Jonas Hassen Khemiri. Khemiri is een inventieve woordjongleur, gevierd en gelauwerd in Zweden en ook steeds meer daarbuiten. Omdat Khemiri zelfs voor een schrijver uitgesproken talig is, met grote belangstelling voor allerhande varianten van het Zweeds, is er voor vertalers veel te beleven aan zijn teksten. In Invasion! laat hij onder meer een gebrekkig Zweeds sprekende immigrant, hoogdravende acteurs, stoer pratende scholieren, verwijzingverslaafde wetenschappers en een opmerkelijk tierend meisje aan het woord. Straattaal, al dan niet bestaande jongerentaal, zelfverzonnen neologismen en poëtische inslagen spelen een grote rol. Taal is in Invasion! niet alleen een middel, maar ook een, naar mijn smaak zelfs hét, thema.