Paper Towns – Waar is Margo Roth Spiegelman?, vertaald door Aleid van Eekelen en verschenen bij uitgeverij Lemniscaat, in de reeks Made in the USA (oorspronkelijke titel: Paper Towns van John Green).
Wie John Green in actie ziet (http://madeintheusa.hyves.nl/widget/, filmpje: John loves Amsterdam) kan zich vermoedelijk wel voorstellen dat zijn boeken vol vaart en humor zitten. Wat verborgen blijft is de serieuze ondertoon die daarin ook altijd aanwezig is. Er valt veel te lachen, maar de humor baant de weg voor ernstiger zaken.
Leaves of Grass
In zijn zojuist verschenen derde boek, Paper Towns – Waar is Margo Roth Spiegelman?, speelt de auteur het klaar de voortgang van het verhaal grotendeels te laten bepalen door citaten uit ‘Leaves of Grass’, een negentiende-eeuws gedicht dat veel lezers, en zeker de Nederlandse, niet direct zal aanspreken. En toch werkt het. De citaten dienen als aanwijzingen in de zoektocht naar de verdwenen Margo Roth Spiegelman ‘met haar naam van zes lettergrepen, die vaak voluit en met een zekere stille eerbied werd uitgesproken’. Margo Roth Spiegelman, over wie iedereen het heeft. ‘Wanneer die verhalen werden verteld, werden ze zonder uitzondering besloten met En zeg nou zelf, dat geloof je toch niet? Vaak deden we dat ook niet, maar ze bleken altijd waar.’
Voor verteller Quentin is Margo een onbereikbaar ideaal. Als kleine kinderen speelden ze samen, maar van die vriendschap is niets meer over. Tot Margo plotseling voor Quentins slaapkamerraam staat en hem meesleurt in een nacht vol avontuur. De volgende dag is ze verdwenen. Haar ouders halen hun schouders op, het is niet de eerste keer dat ze ervandoor is, maar Quentin is ongerust. Als hij dan ook nog merkt dat Margo aanwijzingen voor hem heeft achtergelaten, gaat hij, geholpen door zijn vrienden, op zoek en volgt er een speurtocht waarin hij ontdekt dat Margo niet de persoon is die hij dacht dat ze was – en hijzelf ook niet degene voor wie hij zichzelf hield.
Roadtrip
Het verhaal speelt zich eerst af in Florida, met zijn troosteloze woonwijken, toeristenoorden en in de steek gelaten bouwprojecten, en gaat dan over in een spannende roadtrip, die ook een race tegen de klok is.
Dit is, na Het Grote Misschien en 19 keer Katherine, het derde boek van John Green. Het eerste was een grote verrassing; het tweede was spannend: lukt ’t hem nog een keer? Nou en of. Beide werden zeer goed ontvangen. En nu is er Paper Towns, en de recensies in de VS waren beter dan ooit. Enkele citaten daaruit zijn te vinden op John Greens website, maar deze van een lezer op het blog Teen Tangents vind ik heel raak: ‘Het mooiste van dit boek zijn de personages. (…) In het begin vervult iedereen een bepaalde rol, maar op de laatste bladzijde past niemand meer in die rol. Iedereen groeit en verandert zoals echte mensen dat ook doen.’
Ik heb heb alle Greens tot nu toe mogen vertalen en heb dat met enorm veel plezier gedaan. Nu maar hopen dat de vierde (ja, het idee heeft hij al) straks ook weer op mijn bureau terechtkomt.
Zie ook: Paper town of Papieren stad.
Ik ga hem snel lezen. Wat aardig dat hij vertelt dat de journaliste de vertaling beter vond dan het origineel!
Amy
Reactie by amy — 17 april 2009 @ 11.43 uur
Ik heb Paper Towns net gelezen en het was weer een topboek. Prachtig vertaald!
Lisette
Reactie by Lisette — 20 april 2009 @ 13.19 uur
Heeft iemand een link van een nederlandse vertaling van paper towns van john green.
Nick
Reactie by Nick — 25 maart 2011 @ 11.17 uur
@ Nick. De vertaalster schrijft hier en hier over haar vertaling. Het boek is uitgegeven bij uitgeverij Lemniscaat.
Reactie by Richard Kwakkel — 25 maart 2011 @ 11.32 uur
Het is een mega vet boek!, Dat heb je geweldig gedaan lisette!
Ik heb het gelezen en ik kon niet meer stoppen 🙂
Reactie by Lotte — 1 januari 2013 @ 13.21 uur